Het zenuwstelsel als poortwachter voor je gevoeligheid.

Het zenuwstelsel is altijd de poort wachter.

Gister had ik een client die zich afvroeg waarom ze zou betalen voor een sessie waar ze naar haar idee ‘vrij weinig van voelt’. Ze heeft al veel therapie vormen geprobeerd en zelfs kundalini of het tegenwoordig zo hippe de-armouring deed haar niet subtiele energiestroom voelen. Ze leek verdrietig toen ze dit zei, haar lichaam sloot zich, terwijl haar lichaam in de sessie zelf wel reageerde dmv ademhaling; ruimte in de buik.

Ik kon haar vraag begrijpen, als je jaren van alles hebt geprobeerd en je krijgt maar niet ‘dat effect’ waar je anderen over hoort om je heen.

Het ‘sluiten’ van haar lichaam, de koelte waarmee ze het zei, de voorbeelden die ze gaf deed mij iets anders vermoeden.

Stel je voor; je bent zo gevoelig dat je je in deze wereld echt te onveilig voelt. En dus ga je filteren wat je binnenlaat. Alleen ben je klein en jong en dus heb je nog geen volwassen filter kunnen bouwen, en wellicht laten de volwassenen om je heen je niet helemaal zien hoe je dat filter gezond opbouwt. Dus het enige wat je rest is je afsluiten, of de omgeving gaan beinvloeden; je creëert controle. Zo ben je veilig. En vele jaren draagt dit je; hiermee kom je de dag wel door.

Maar dan wordt je groot en merk je dat je niemand écht dichtbij kan laten, dus je bent wat ouder en hebt nóg die relatie niet kunnen vinden die je wenst. Of je merkt dat je jezelf niet écht durft te laten zien, of altijd een beetje ‘aan’ staat of je jezelf vooral vind in dingen ‘doen’.

Dit is een heldere schets van iemand met een zenuwstelsel wat zo hard aan het werk is vanuit een onveiligheid gevoel, vanuit een onveilig aandoende omgeving.

En dan voel je dus niks. Geen subtiliteit. Geen rust. Geen energie. Geen ‘echte’ liefde, enkel op hele veilige momenten.

Zo heb ik me jarenlang gevoeld. Tot ik leerde over mijn zenuwstelsel en besefte dat ik me met mijn gevoeligheid heel mijn leven onveilig heb gevoeld. Tot ik leerde dat ik mijn grenzen en vooral behoeftes mag aangeven, en daar waar die heel subtiel gerespecteerd werden ik langzaam dmv bodywork kon terugkomen naar een veilige staat. Al was het maar voor eventjes, al was het maar dat ik een paar diepere ademhalingen ervoer; mijn systeem, stukje bij beetje, ontspande zich. en dat werkte in mijn onderbewuste diep door. Terwijl ik, ook stukje bij beetje, leerde dat ik mezelf kan begeleiden. Mijn innerlijk kindstuk heelde in babystapjes, doordat het gezien en gevoeld mocht worden, en tegelijkertijd heelde mijn volwassen stuk in net zulke babystapjes.

De client werd dit aangewezen op liefdevolle wijze. Er kwamen tranen, ze vóélde iets. En zo geweldig; ze kon het inzien. En voor ze de deur uit was vroeg ze me al om een volgende sessie.

I LOVE THIS WORK.

5 kwartier nu nog €50, een aantal sessies zijn aan te raden. Weet je welkom. Te Heerhugowaard.